Kim gaat naar Nederland

Grootvader brengt Kim Chung-hee naar het weeshuis. Goed je best doen, zegt opa. Vergeet niet waar je vandaan komt of wie je bent. Wees trouw aan je afkomst. Grootvader kon niet meer voor Chung-hee zorgen. Zijn vader was overleden en zijn moeder was er ook niet meer. Chung-hee was bijna vier. Hij snapt er niets van.

In het weeshuis voelt hij zich eenzaam en verlaten. Alsof hij alles verloren heeft. Chung-hee praat niet meer. Hij is bang voor wat er gaat komen. In het weeshuis vecht hij regelmatig met de andere weeskinderen.

Hij mist zijn thuis. Waar hij met zijn ouders en broertje knus woonden in zijn geboortedorp. Het huis in L-vorm heeft een stoof en is gemaakt van steen en hout. Het heeft een primitieve wc.

Op een gegeven moment wordt hij naar buiten geroepen. Een vrouw van het tehuis vraagt of hij in het busje wil stappen. In het witte busje zitten al andere kinderen. Waarom, denkt Chung-hee? Hij vertrouwt het niet. Waar gaan we dan heen? Wanneer kom ik dan weer terug? Toch is hij nieuwsgierig. In het tehuis is hij ook niet echt blij. Het is er vreemd, niet vertrouwd. Iedereen is er zo somber.

Dan ziet hij het vliegtuig. Samen met de andere kinderen en baby's stappen ze in. Na een lange tijd vliegen landt het vliegtuig. Als hij op het vliegveld aankomt, lopen er drie mensen naar hem toe. Een man, vrouw en kind. Wat zijn ze groot. En ze zien er anders uit. Dat heeft hij nog nooit gezien. De man heeft haren op zijn gezicht. De vrouw lijkt op zijn stief-grootmoeder, daar had hij een hekel aan!

Hij zet het op een huilen. Urenlang staat hij daar. Ontroostbaar is Chung-hee. Hij voelt zich machteloos. Overstuur gooit hij de teddybeer weg die de mensen aan hem willen geven. Het maakt hem niks uit. Hij wil dit niet. Het liefst wil Chung-hee weer naar huis. Maar dat kan niet. Hoelang hij daar ook blijft staan. En waarom noemen ze hem Kim?

Ze weten niets van hem of zijn verleden. Waar hij vandaan komt. Wat hij meegemaakt heeft. Het lijkt erop dat Chung-hee opnieuw moet beginnen. Alsof hij een nieuw leven op moet bouwen. Terwijl hij zo moe is. Hij denkt aan zijn trotse opa. Moet hij dan zijn herinneringen aan hem loslaten? Dat voelt als verraad.

Lees verder:
Kim van Oranje