Hoe ga ik om met het geadopteerd zijn? Er zijn drie manieren, heb ik mij laten vertellen. Je kan het negeren, rationaliseren of er mee dealen. Door het te negeren, concentreer je op het dagelijkse leven door adoptie of Korea te vermijden. Door het te rationaliseren, zeg je bijvoorbeeld: "het is maar beter dat ik hier ben, daar was het een stuk minder met me gegaan - hier heb ik meer mogelijkheden". Door ermee te dealen, verdiep jij je in het geadopteerd zijn. Je afkomst, je Koreaanse familie, cultuur, identiteit en gevoelens.
De laatste tijd ben ik naar een psycholoog geweest. In de eerste sessie heb ik het over mijn Koreaanse en Nederlandse familie gehad. Heb een stamboom getekend.
Daarna ging het over verdriet. Mijn verdriet komt voornamelijk door het overlijden van mijn Koreaanse vader op jonge leeftijd. Daaruit voortvloeiend verloor ik mijn Koreaanse familie, werd ik geadopteerd en nam ik een nieuwe identiteit aan in een andere cultuur. Misschien heb ik nooit echt aan rouwverwerking gedaan. Daar was immers geen tijd voor? Razendsnel heb ik me aangepast aan de nieuwe situatie.
Tenslotte kwam boosheid aan de orde. Mijn verdriet, frustratie, pijn en boosheid staan mij in de weg echt gelukkig te zijn. Toch voel ik sterk de behoefte mijn verlies te verwerken. Om te gaan met mijn adoptie. Er mee te dealen. Ook ben ik zoek naar (Koreaanse) rituelen, zodat ik het verlies een plaats kan geven in mijn leven. Zo doen Koreanen tijdens Chuseok aan voorouderverering.
Lees verder:
Nazorg: psycholoog
dinsdag 3 februari 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Posts
3 opmerkingen:
Ik denk dat er ook geen andere manieren zijn om met adoptie om te gaan. Misschien als je een combinatie van deze drie maakt, afwisselend in welke periode je zit, ook kan meerekenen als een manier? Dat doe ik namelijk en ik begin niet eens met negeren, dat kwam bij mij veel later. En was waarschijnlijk een reactie op de manier om er mee te leren omgaan. Ik ben geadopteerd en geboren in Seoul, Zuid-Korea. Groetjes Jung Yoon
Ik denk dat er ook geen andere manieren zijn om met adoptie om te gaan. Misschien als je een combinatie maakt van deze drie, afwisselend in wat voor fase je zit ook meerekent als een manier? De een kan namelijk een reactie worden op de ander. Zo doe ik het al jaren... Het negeren was toch even heel fijn na jaren er mee bezig te zijn geweest. En voor al de gevoelens waar je ook erg moe van wordt is een bepaalde relativatie gewoon handig om een tijd door te komen. Ik geloof niet in een manier die je je leven lang moet volhouden. En daarom is het soms geruststellend te beseffen dat je altijd nog kan kiezen, ook al is het van tijdelijke aard. Jung Yoon, geadopteerd uit Zuid-Korea.
Ik denk dat er ook geen andere manieren zijn om met adoptie om te gaan. Misschien als je een combinatie van deze drie maakt, afwisselend in welke periode je zit, ook kan meerekenen als een manier? Dat doe ik namelijk en ik begin niet eens met negeren, dat kwam bij mij veel later. En was waarschijnlijk een reactie op de manier om er mee te leren omgaan. Ik ben geadopteerd en geboren in Seoul, Zuid-Korea. Groetjes Jung Yoon
Een reactie posten